جریان غیوران و دیّوثان- شماره یک- ماجرای تنباکو

ادامه مطلب...

سخن جنبش: دیوث  یعنی کسی که دیگران را بر ناموس(دین،وطن و همسر) خود مسلّط می کند و یا از این که دیگران بر ناموسش مسلّط شوند، راضی است. در عرصه سیاست و اقتصاد ناصرالدین شاه انگلیس ها که خیرخواه هیچ قوم و ملّت و مردمی نبوده اند را، با اعطای امتیاز تنباکو، بر مردم شریف ایران مسلّط کرد و سوداگری خود و انگلیس ها را به منافع مردم ترجیح داد.

مفاد قرارداد تنباکو
این قرارداد در ۱۵ پانزده فصل تنظیم شده و دست ملت و دولت ایران را به‌کلی از محصول توتون و تنباکوی ایران کوتاه می‌ساخت و آن را در شرایط استعماری و استثماری در اختیار انگلیس قرار می‌داد؛ به‌طوری‌که کشاورز ایرانی مجبور بود محصول خود را به بهای ارزان به کمپانی رژی بفروشد و آنگاه خودش آن را به بهای گزاف خریداری کند و تسهیلات و امکانات فراوان دیگری نیز در مورد این امتیاز به انگلیس داده شد که از جمله در اختیار داشتن زارعین و حکام ولایات بود و به آنها (انگلیسی‌ها) اجازه می‌داد هر آنچه را که لازم بدانند از اسباب و وسایل عادی گرفته تا اسلحه و مهمات جنگی به ایران وارد کنند و در صورت اختلاف بر سر قیمت، یک نفر حَکَمْ از طرف انگلیس برای تعیین قیمت انتخاب شود و رأی او لازم‌الاجرا باشد و...

"منبع:سایت اندشه قم"